Infrastruktura to jedno z najważniejszych dóbr każdej gospodarki – jej poziom rozwoju znacząco wpływa na kondycję całego państwa. Warto jednak pamiętać, że inwestycje w tą dziedzinę wymagają ogromnych nakładów. Jak jednak przekonują eksperci są one konieczne żeby utrzymać tempo rozwoju na wysokim poziomie. Pomóc w tym ma dołączenie infrastruktury do klas aktywów – takie działania planują między innymi państwa G20.
Rozwój wymusza inwestycję w infrastrukturę
Galopujące gospodarki świata nie utrzymają swojego tempa wzrostu bez stworzenia lub chociaż modernizacji swoich zasobów infrastrukturalnych – przekonują ekonomiści. Dotyczy to przede wszystkim infrastruktury krajów rozwijających się, gdzie te nakłady powinny być największe i w pierwszej kolejności obejmować energetykę, transport i infrastrukturę wodno – kanalizacyjną. Nie można zapominać również o zasobach społecznych – szkołach, czy też szpitalach.
Inwestycje w infrastrukturę mają przede wszystkim poprawić jej dostępność dla mieszkańców danego państwa. Jak wynika z przeprowadzonych analiz,na świecie mieszka około miliarda ludzi, którzy do najbliższej drogi mają ponad 2 kilometry. Kolejny miliard nie ma dostępu do elektryczności, a ponad 4 miliardy nie ma możliwości korzystania z internetu. Zaspokojenie tych potrzeb jest wyzwaniem, które stoi przed krajami będącymi w fazie wzrostu.
Dużo do wydania – ile mogą kosztować inwestycje w infrastrukturę?
Ogromne potrzeby definiują wielkość skali działania – a jest ogromna. Według ekspertów, inwestycję w rozwój i modernizację infrastruktury mogą pochłonąć aż 40 procent budżetu na realizację celów zrównoważonego rozwoju. Wiążę się to głównie z ogromnymi wydatkami, jakich wymaga branża energetyczna, której zmiany wymuszane są przez zmieniającą się politykę klimatyczną.
Problem ten dotyczy jednak w dużej mierze krajów rozwiniętych o stabilnym poziomie wzrostu gospodarczego. W krajach o niskich i średnich dochodach, gdzie sprawami priorytetowymi powinno być zapewnienie infrastruktury drogowej, wodno-kanalizacyjnej, czy też budowa szkół i szpitali, na tego rodzaju inwestycje powinno być wydawane do 2 do nawet 7 procent PKB. Są to więc ogromne kwoty liczone w miliardach dolarów każdego roku.
Finansowanie infrastruktury – skąd brać środki?
Głównych źródeł finansowania inwestycji w infrastrukturę państwa powinny szukać w funduszach emerytalnych. Z uwagi na długoterminowy charakter budowy infrastruktury, rozwiązanie to może być dla nich atrakcyjne. W praktyce wygląda to jednak znacznie gorzej – według danych, tylko niespełna 1 procent funduszy tego rodzaju przeznaczana jest na inwestycję w infrastrukturę.
Planowane wyodrębnienie infrastruktury i uznanie jej za osobną klasę aktywów ma sprawić, że inwestycjami w tym obszarze zainteresują się firmy z sektora prywatnego. Bez ich udziału trudno będzie realizować zadowalającą liczbę inwestycji.
Czym jest klasa aktywów?
Terminem tym określa się inwestycje, które charakteryzują się podobnymi cechami i profilem odnośnie zysku i ryzyka. Najczęściej podlegają one również tym samym prawom i regulacjom narzuconym przez organy państwa. Jasny podział aktywów na klasy jest dobrą informacją dla inwestorów, którzy łatwiej mogą dywersyfikować swój portfel.
Co zaliczamy do klas aktywów?
papiery wartościowe,
gotówkę,
nieruchomości,
surowce,
dzieła sztuki,
kryptowaluty.
Do tego grona zaczynają również aspirować inwestycje infrastrukturalne, dając tym samym szansę na pozyskanie nowych źródeł finansowania.